Sveti Simeon je rođen 1854. godine na Cetinju, u donjokrajskom bratstvu Popovića kao mali Savo. Osnovno školovanje završio je na Cetinju.
Kasnije se obrazuje u Kijevskoj Bogosloviji a potom i u tamošnjoj Duhovnoj akademiji, nadahnjujući se životima i podvizima osnivača i prepodobnih otaca Kijevske Lavre.
U Kijevu je zamonašen u rukopoložen u čin jeromonaha, a 1888. godine vraća se na Cetinje, gdje mu je određena služba Božjeg služitelja u manastiru Svetog Nikole na Vranjini, a godinu dana kasnije i u manastiru Ostrogu, gdje je bio i predavač u tamošnjoj monaškoj školi, koju je pokrenuo Mitropolit Mitrofan Ban.
Na osnovu čudesnog viđenja, koje mu je Bog otkrio, jeromonah Simeon je inicirao gradnju crkve na mjestu današnjeg manastira Dajbabe krajem 19. vijeka. Ostatak svog života jeromonah Simeon je proveo služeći novootkrivenoj dajbapskoj svetinji, a tu ga je, kao dajbapskog jeromonaha, posjetio arhimandrit Justin Popović, veliki srpski teolog, koji je takođe, odlukom Svetog Arhijereskog Sabora SPC, zajedno sa Svetim Simeonom, pribrojan Hristovim Svetiteljima.
Sveti Simeon Dajbapski upokojio se u Gospodu 1. aprila (po gregorijanskom kalendaru) 1941. godine.
Njegove prepodobne mošti su otkrivene na 55. godišnjicu od njegovog upokojenja 1996. godine u manastiru Dajbabe, nastojanjem Njegovog Visokopreopsveštenstva Mitropolita Crnogorsko-primorskog G. Amfilohija, brojnog sveštenstva i vjernog naroda, poklonika Dajbapskog manastira.
Od tada pa do danas, svake godine se na dan starčevog upokojenja održava veliki sabor u manastiru Djababe.
Prepodobni Simon Dajbapski je kanonizovan 29. aprila 2010. godine, na zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve.